Παρά την επικράτηση στη Δύση του «ατομικιστικού» μοντέλου, οι άνθρωποι είμαστε κοινωνικά πλάσματα. Υπάρχουμε, μεγαλώνουμε, αναπτυσσόμαστε και ζούμε σε σχέση με τον Άλλο: την μητέρα μας ως βρέφη, την οικογένειά μας μεγαλώνοντας, το σχολείο και τους συνομηλίκους μας, το σύντροφό μας στις προσωπικές σχέσεις μας, τους συναδέλφους, τους προϊσταμένους ή/και τους πελάτες μας στον εργασιακό χώρο, την ευρύτερη κοινωνία ως ενεργά μέλη αυτής.

Ποιος είμαι και πως στέκομαι σε σχέση με τον Άλλο;

Πως συνδιαλέγομαι και με ποιό τρόπο επικοινωνώ με τον Άλλο;

Πως επηρεάζω και πως επηρεάζομαι από τον Άλλο;

Πως είναι οι σχέσεις μου;

Τι ρόλους παίρνω (ή παίζω) στις σχέσεις μου;

Πόσο ικανοποιημένος/η είμαι από την ποιότητα των σχέσεών μου;

Τι θέλω και τι μπορώ να αλλάξω για να βελτιωθούν;

Οι διαπροσωπικές μας σχέσεις φαίνεται να είναι τις περισσότερες φορές στην καρδιά των ζητημάτων που μας απασχολούν. Στη συμβουλευτική και την ψυχοθεραπεία διερευνούμε τον τρόπο με τον οποίο ερχόμαστε σε επαφή με τον Άλλο, αναγνωρίζουμε τα μοτίβα των διαπροσωπικών μας σχέσεων, κατανοούμε το που μας διευκολύνουν και που μας εμποδίζουν και αναγνωρίζουμε την δυνατότητα των επιλογών μας σε σχέση με τον εαυτό μας και τον Άλλο.