Ο εσωτερικός επικριτικός διάλογος & ο φροντιστικός εσωτερικός γονέας
Όταν ο εσωτερικός σου διάλογος είναι φροντιστικός, γεμάτος αγάπη και συμπόνια προς τον εαυτό σου, βιώνεις εσωτερική γαλήνη και ηρεμία.
Όταν ο εσωτερικός σου διάλογος είναι επικριτικός ή ο εσωτερικός σου κριτής πολύ ισχυρός, βιώνεις εσωτερική ταραχή και δυσάρεστα συναισθήματα όπως ενοχή ή ντροπή. Ο επικριτικός λόγος (είτε έρχεται από έξω, είτε από τον εαυτό) έχει μεγάλη επίδραση και στον τρόπο που αντιδράς εσωτερικά και στο πως συμπεριφέρεσαι, με αποτέλεσμα πολλές φορές οι αρνητικές σκέψεις να μετατρέπονται σε αυτό-εκπληρούμενες προφητείες.
Αρχικά παρατήρησε τον τρόπο που μιλάς στον εαυτό σου.
Παρατήρησε εάν η επίκριση συνδέεται με κάποια κατάσταση ή σου θυμίζει κάποιο πρόσωπο που μπορεί είτε να έρχεται από πολύ παλιά, από όταν ήσουν παιδί (π.χ. λόγια γονιού, δασκάλου ή κάποιου συμμαθητή), είτε από το πιο κοντινό παρελθόν (π.χ. έναν εκπαιδευτή ή κάποιον προϊστάμενο). Αναγνώρισε ότι η φωνή αυτή δεν ήταν αρχικά δική σου, αλλά την έκανες δική σου στην πορεία. Στο σήμερα έχεις την επιλογή να την αποδυναμώσεις, μέσω μιας συμπονετικής στάσης και φροντίδας προς τον εαυτό σου. Όταν λοιπόν παρατηρήσεις την αυτό-επίκριση μπορείς να την εξισορροπείς με το να φέρεις στον νου σου τον εσωτερικό φροντιστικό γονέα που έχουμε όλοι μέσα μας.
Ο φροντιστικός εσωτερικός γονέας αφουγκράζεται τις ανάγκες μας και χρησιμοποιεί την γλώσσα την ενθάρρυνσης, της αποδοχής, της συγχώρεσης και της ενσυναίσθησης. Όταν ο εσωτερικός κριτής αντιδρά με επίπληξη, ο εσωτερικός φροντιστικός γονέας μπορεί να μας βοηθήσει να αναλογιστούμε ποια ανάγκη μας δεν έχει καλυφθεί και εκφράζεται μέσα από την κριτική. Παράλληλα μπορεί να μας βοηθήσει να αναλογιστούμε ποια ανάγκη μας καλύφθηκε μέσω της «λανθασμένης» συμπεριφοράς. Αναγνωρίζοντας ποια ανάγκη καλύφθηκε, ο φροντιστικός εσωτερικός γονέας είναι στηρικτικός, ώστε να αποδεχθούμε και να συγχωρέσουμε τον εαυτό μας για αυτή την επιλογή. Παράλληλα, είναι ενθαρρυντικός ώστε να φροντίσουμε τις ανεκπλήρωτες ανάγκες μας, ενώ μπορεί να μας βοηθήσει να διερευνήσουμε εναλλακτικούς τρόπους διαχείρισης και δράσης προς αυτές.
